Uruguay & Argentinië
Blijf op de hoogte en volg Lisanne
08 Juni 2014 | Argentinië, Buenos Aires
(door Stefan)
We zijn inmiddels alweer terug in Nederland, maar onze blog gaat gewoon nog even door. We zullen jullie niet lastig vallen met veel meer nieuwe blogs, maar deze is daardoor wel wat langer geworden… Nog veel leesplezier!
Uruguay; het Zwitserland van Zuid-Amerika
Het volgende land dat op het programma stond was Uruguay. We vlogen echter niet rechtstreeks vanuit Santa Cruz (Bolivia) naar Montevideo. In plaats daarvan vlogen we eerst naar Buenos Aires om daarvandaan met de boot de oversteek naar Uruguay te maken. De reden van deze omweg was omdat ik nog even iets op moest halen in Buenos Aires, maar daarover straks meer.
We verbleven dus eerst een ochtend in Buenos Aires. Bij aankomst keken we onze ogen uit, want het verschil met onze vorige bestemming Bolivia was zo groot dat we even dachten dat we op een ander continent waren beland. De mensen waren ineens twee keer zo groot en velen hadden lichte ogen en sommige zelfs blond haar. Daarnaast hadden de hobbelige onverharde wegen inmiddels plaatsgemaakt voor asfalt en werd er rondgereden in kleinere, zuinigere auto’s i.p.v. de SUV’s die we in Bolivia zagen. Ook het taalgebruik was heel anders. Voor degenen die geen Spaans spreken, de ‘LL’ en ‘Y’ worden normaal uitgesproken zoals de Nederlandse ‘J’, maar worden door de Argentijnen consequent als een ‘SJ’ uitgesproken. Pollo (kip) werd dus ineens ‘posjo’, wat bij het bestellen nog wel eens voor verwarring zorgde.
Toen we later die dag de Rio de la Plata overstaken richting Montevideo was de overgang een stuk minder groot. De hoofdstad van Uruguay wordt namelijk vaak het kleine broertje van Buenos Aires genoemd en dat is best te begrijpen. De mensen, de cultuur, de architectuur en de uitspraak lijken namelijk heel erg op elkaar. De enige manier waarop we de Uruguayanen en Argentijnen van elkaar konden onderscheiden was de maté die Uruguayanen werkelijk OVERAL mee naartoe nemen. Maté is een sterke kruidenthee die met een metalen rietje uit een soort kom wordt gedronken. En de Uruguayaan houdt heel erg van zijn maté, waardoor je op straat iedereen met een kommetje thee in de hand en een thermoskan onder de arm ziet lopen.
Een paradijs voor vleesliefhebbers
Bij aankomst in de haven van Montevideo worden we opgewacht door een vriend van me, Santi, en zijn vriendin Noe. Ze namen ons direct mee naar een ‘parrilla’. Dat is een soort steakhouse maar dan op zijn Uruguayaans, dus met een bar daarachter een enorme grill met gigantische lappen vlees daarop, want naast hun voorliefde voor maté houden Uruguayanen ook van vlees. Sterker nog, er is geen land ter wereld dat zoveel vlees eet als Uruguay. De gemiddelde Uruguayaan eet maar liefst 60 kilo vlees per jaar en na de eerste avond snapten wij wel waarom. Nog nooit hadden we zulk mals vlees gegeten!
De volgende dag konden we natuurlijk wel de toerist uit gaan hangen in het historische centrum, maar het was de dag van de finale van de Spaanse competitie. Dus we besloten die twee te combineren en gingen naar de ‘Mercado del Puerto’, waar wij aan één van de vele parilla’s plaatsnamen en onder het genot van veel vlees, de wedstrijd keken. Die middag zijn we met Santi, Noe en hun vrienden een rondje gaan lopen door het oude centrum van de stad.
Op zondag waren we uitgenodigd voor een ‘asado’ (een soort barbecue, maar dan met véél meer vlees dan wij in Nederland gewend zijn) bij de ouders van Santi thuis. Ook hier worden we weer heel erg verwend met heerlijk en veel eten!
Nadat we Montevideo hadden bezocht, namen wij de bus naar Colonia del Sacramento, afgekort: Colonia. Dit pittoreske havenstadje met haar Portugees aandoende straatjes is erg leuk om doorheen te lopen, mits het lekker weer is. En dat was het tijdens ons bezoek niet echt. Regen, bewolking en 10 graden deden dit plaatsje meer lijken op een uitgestorven toeristenstadje. Gelukkig hadden we maar één nacht geboekt, want we hadden het snel gezien hier. Terug naar Buenos Aires!
Cambio Cambio
Terug in Argentinië besloten wij om de eerste dag het bekende ‘Teatro Colon’ te bezoeken, maar eerst moesten wij nog geld wisselen. Gezien het in Argentinië onmogelijk is om dollars te pinnen, is hiervoor een hele zwarte markt ontstaan en dus besloten wij naar Avenida Florida te gaan, waar je de dollars kunt wisselen tegen een goede koers. En het was niet moeilijk om hier iemand te vinden die geld wilde wisselen, omdat ongeveer elke drie meter iemand op straat stond die riep: ‘Cambio Cambio’ (wisselen, wisselen).
Verassing!
Voor Lisanne haar verjaardag had ik kaartjes gekocht voor het concert van Enrique Iglesias, maar dit was voor Lisanne zelf nog een verrassing. Ik moest hiervoor wel de kaartjes al van te voren ophalen, vandaar dat het mooi uitkwam dat wij vanuit Bolivia ’s ochtends aankwamen in Buenos Aires. Alleen wist ik niet zeker of het nog steeds een verrassing voor haar zou zijn, toen ik allerlei promotieborden en mega grote aanplakbiljetten in de stad zag voor het concert van Enrique. Toen we de bus van het restaurant (waar we de hele ochtend hebben gezeten) naar de haven namen zag ik wel vijf van die borden voorbij komen. Dus elke keer probeerde ik Lisanne af te leiden, zodat ze het niet zou zien! Ik had wel verteld dat wij op 23 mei iets zouden gaan doen voor haar verjaardag, maar als afleidingsmanoeuvre heb ik een dag van tevoren nog iets anders geregeld: een wijnproeverij. En dat viel ook goed in de smaak. ’s Avonds zouden we nog ‘ergens wat gaan drinken’, dus toen wij aankwamen bij het concert was de verrassing alsnog groot!
Argentinië deel 2
(door Lisanne)
Ik wist dat Stefan iets geregeld had voor mijn verjaardag, maar nog niet wát. Ik mocht mijn mooiste kleren aantrekken, maarja, na 4 maanden uit een backpack geleefd te hebben, zag niets er echt meer mooi uit. Shopping time dus! Daarna, helemaal opgedoft, kwam ik er dan eindelijk achter wat de verrassing was; een wijnproeverij! Super leuk en met die Argentijnse wijnen ook erg lekker! Maar het bleek dat ’s avonds pas de echte verrassing kwam. We gingen niet gewoon ‘ergens wat drinken’, zoals Stefan het zei, want toen we de straat inliepen zag ik een mega uithangbord van Enrique Iglesias! We gingen naar een concert! Het was een hele leuke avond en een heel lief verjaardagscadeau.
De dagen daarna stonden vooral in het teken van… voetbal. Zaterdag hebben we de Champions League finale gekeken, onder het genot van een heerlijk stukje vlees. En zondag hebben we de beroemde wijk La Boca bezocht, die vooral bekend is vanwege Boca Juniors. Een rondleiding door het stadion kon dan ook niet ontbreken. Het was 25 mei, de nationale feestdag van Argentinië, dus er hing een leuke sfeer in de stad. Overal stonden kraampjes, eettentjes en werden er tangoshows opgevoerd. En wij waagden ons aan het voor deze dag typische gerecht ‘locro’. Uiteraard met een flesje wijn erbij (we hebben de smaak te pakken). Die avond blijven we thuis, want onze ‘gastvrouw’ Laya, leert ons sushi maken. Dat lukt best aardig en we zitten tot laat in de avond onze zelfgemaakte sushi op te eten. We hebben daarom maar een kort nachtje, want maandag worden we om 05.30 opgehaald door de taxi. We vliegen namelijk naar Iguazu!
De watervallen van Iguazu
Wij verbleven aan de Argentijnse kant van Iguazu (er is ook een Braziliaanse kant, genaamd Foz do Iguacu). Misschien kwam het doordat het laagseizoen was, of doordat het doordeweeks was, of door het weer, maar het stadje was niet heel erg levendig. We zijn hier naar het drielandenpunt met Brazilië en Paraguay gelopen, maar de belangrijkste reden voor een bezoek aan Iguazu zijn de watervallen! De eerste dag besloten we om de Braziliaanse kant te bekijken. Hiervandaan heb je een prachtig uitzicht over de watervallen. Ik was blij dat ik een waterdicht hoesje voor mijn camera heb gekocht daar, want we werden behoorlijk nat! We hebben hier de hele middag rondgelopen en genoten van de uitzichten met soms hele heldere regenbogen!
De tweede dag bezochten we de Argentijnse zijde. Hier sta je wat meer bovenaan de watervallen, dus heb je een ander uitzicht. Het hoogtepunt was de waterval ‘Garganta del Diablo’, oftwel ‘De keel van de Duivel’. Het water stort hier naar beneden en is indrukwekkend om te zien!
Aan de Argentijnse kant was het ook mogelijk om met een bootje onder de watervallen te varen. Hoewel het mij in eerste instantie erg spectaculair leek, heb ik deze keer toch even overgeslagen. Gezien ik al zeeziek wordt in een hangmat, leek het mij geen goed idee om dit wilde water op te gaan en dus is Stefan alleen gegaan.
Een middagje Paraguay
We hadden nog een dag over, dus besloten we een bezoekje te brengen aan het dichtbij gelegen Paraguay. In het plaatsje Itaipu bevindt zich de op één na grootste dam ter wereld, dus dat vonden wij wel een bezoekje waard. Het bleek inderdaad een bezoekje te zijn, want hier aangekomen konden we mee met een bustour, waarbij we precies vijf minuten de tijd kregen om foto’s te maken en we de resterende 45 minuten gewoon over de dam reden. Beetje een tegenvaller… Terug in Ciudad del Este, het grensplaatsje in Paraguay, besloten we om hier maar een ‘mall’ in te gaan om ergens een lunch te scoren. Deze stad lijkt namelijk erg veel op een Turkse badplaats, waar je veel neppe merkkleding en elektronica op straat kunt kopen. Verschrikkelijk. Dus na onze lunch gingen we snel weer terug naar het fijne Argentinië!
Terug in Buenos Aires
De laatste week van de reis gebruiken we vooral om Buenos Aires nog beter te leren kennen. Zo bezoeken we de Catedral, die van de buitenkant meer weg heeft van een Griekse tempel, dan van een kerk. Ook lopen we over Plaza de Mayo en verkennen we de hippe wijk Palermo. Op mijn verjaardag, mijn echte verjaardag, gaan we mee met een walking tour door de wijken Retiro en Recoleta, de duurste wijken van de stad. ’s Avonds gaan we uit eten in San Telmo, bij een restaurant waar het vlees zo mals is dat ze het met een lepel snijden!
De volgende dagen brengen we een bezoek aan de beroemde begraafplaats van Recoleta en eten we bij verschillende leuke restaurantjes in Palermo. Op zondag bezoeken we de markt van San Telmo; een must-do! We doen dit samen met een vriendin van een vriend van Stefan en haar vrienden. Zij leiden ons een beetje rond en laten ons ook de moderne wijk Puerto Madero zien, waar onder andere een monument voor koningin Maxima staat. ’s Avonds schuiven we aan bij de ‘asado’ die thuis (ja we noemen het maar thuis, want het is niet echt een hostel o.i.d.) wordt gehouden. En als toetje hebben we chocotorta, uiteraard gemaakt met het typische Argentijnse ‘dulce de leche’, hmmm!
Tigre
Op maandag nemen we de trein naar Tigre, een stadje dat op ongeveer een uur afstand is gelegen van Buenos Aires. Het staat vooral bekend om de delta en het is dan ook leuk om hier een boottocht te maken. Het is zeg maar het Giethoorn van Argentinië. Na een toeristische bustour door het geweldige (niet) centrum van Tigre en een heerlijke (niet) lunch, maken wij ook een boottocht door de delta, dat gelukkig wel mooi was om te zien. En dan met de trein weer terug naar BA!
Een goede afsluiter
De volgende dag gaan we dan eindelijk mee met de walking tour door de binnenstad. We hebben inmiddels zelf al het een en ander gezien, maar het is toch leuk om er een uitleg bij te krijgen. Op aanraden van onze gids boeken we voor ’s avonds een tangoshow bij Tango Porteño. We kopen de goedkoopste kaartjes, maar worden die avond aangenaam verrast wanneer blijkt dat we een tafeltje helemaal vooraan hebben! Gezien het onze laatste avond is, bestellen we een fles champagne en genieten we van een mooie show. En voor onze laatste avond slapen we ook nog even heerlijk luxe in een mooi hotel met een spa. Zo kunnen we op woensdag helemaal uitgerust onze laatste inkopen doen én voor de laatste keer vlees eten, voordat we naar het vliegveld gaan. En dan zit de reis er op!
Dit was dan onze laatste blog. Iedereen bedankt voor het lezen en alle leuke reacties! We hebben inderdaad erg veel meegemaakt ;-) en we vertellen erg graag over wanneer we jullie weer zien in Nederland!
Oja, we hebben nog een paar leuke ‘wist-je-datjes’, zie de volgende en echt de allerlaatste blog.
-
09 Juni 2014 - 09:36
Henk Siepman:
Hoi Stefan en Lisanne.
Wij willen jullie bedanken voor alle verslagen en mooie foto's.
Zo konden we met jullie mee genieten van alle indrukwekkende momenten.
Jullie hebben zoveel hoogtepunten mee gemaakt. In één woord GEWELDIG.
Groetjes Henk en Patrick en Netty.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley